Tussen sierlijk golvende bladeren groeien in hoge bogen vierkante stengels die aanvoelen als kurk en vierkant zijn. Hier groeien grote roze bellen aan. En als die opengaan, komt daar weer een tros dieproze bloemetjes uit. Zo is er altijd wat te beleven met Medinilla. De bloem is het meest opvallende kenmerk van de Medinilla magnifica. Officieel mag je het echter geen bloem noemen. Het zijn namelijk roze ‘schutbladeren’ waarin de echte bloemen verstopt zit. Omdat het eigenlijk een soort gekleurd blad is, staat de Medinilla extra lang in ‘bloei’. Wanneer de bloem is uitgebloeid blijven de roze schutbladeren namelijk nog lang zitten. De Medinilla magnifica is een epifyt. Dit zijn planten die op bomen groeien zonder hier aan voedsel te ontrekken. Ze maken gebruik van de schaduw en zijn beschermd tegen grote planteneters.
